06.09.2024

Zaczynam zdawać sobie sprawę, że moje studia na Politechnice mogą się do czegoś przydać i nie bez powodu je skończyłam, chociaż było bardzo ciężko.

Pamiętam jak podczas egzaminu z fizyki dostałam do rozpisania temat „ciała czarnego”, co w tamtym czasie i z moją wyobraźnią było totalną abstrakcją, ale z pomocą notatek przyswoiłam temat i zdałam egzamin. Dziś pewnie podeszłabym do tego tematu inaczej…  Czasem mam poczucie, że znalazłam się w czarnej dziurze… a może to tylko moja wyobraźnia lub wpływ teorii względności, czyli postrzeganie rzeczywistości przez pryzmat moich myśli, które w danym momencie są bardzo spętlone. Niewidzialna wojna toczy się nie tylko w pewnych obszarach geograficznych, w przestrzeni wirtualnej, ale również w naszych głowach.

Wg definicji z Wikipedii „czarna dziura to obszar czasoprzestrzeni, którego z uwagi na wpływ grawitacji, nic – łącznie ze światłem i informacją – nie może opuścić. Zgodnie z ogólną teorią względności, do jej powstania niezbędne jest nagromadzenie dostatecznie dużej masy w odpowiednio małej objętości. Czarną dziurę otacza matematycznie zdefiniowana powierzchnia nazywana horyzontem zdarzeń, która wyznacza granicę bez powrotu. Nazywa się ją „czarną”, ponieważ pochłania całkowicie światło trafiające w horyzont, nie odbijając niczego, zupełnie jak ciało doskonale czarne w termodynamice…

Z czarnej dziury nie można się wydostać, bo wszystkie drogi ucieczki prowadzą z powrotem do środka. Przypomina to sytuację marynarza, który próbuje znaleźć koniec świata. Dokądkolwiek by nie popłynął, zawsze będzie znajdował jakieś lądy lub morza. Po dość długiej wędrówce wróci do punktu wyjścia. W przypadku czarnej dziury uwięziona jest nie tylko materia, ale i światło, które zawsze porusza się po liniach geodezyjnych. Co więcej, ogromne zakrzywienie czasoprzestrzeni spowalnia upływ czasu. I tak na zewnętrznej powierzchni czarnej dziury zanika upływ czasu.”

„Ogólna teoria względności przewiduje istnienie we wnętrzu czarnej dziury osobliwości. Jest to miejsce, gdzie krzywizna czasoprzestrzeni staje się nieskończona, a oddziaływanie grawitacyjne staje się nieskończenie silne (Roger Penrose oraz Stephen Hawking), co prowadzi do problematycznej dla teorii fizyki sytuacji, gdy załamałyby się wszystkie jej prawa.”

Ale co to ma wspólnego z pieniędzmi?  No właśnie… czasem mamy wrażenie, że znajdujemy się w takiej czarnej dziurze…

Odkąd wymyślono pieniądz wirtualny i jest on łańcuchem czy blokiem danych, często przechowywanym w tzw. chmurze (czyli w wirtualnych bazach danych) lub na nośnikach zewnętrznych („wyjętych” poza system fiducjarny) to o ile właściciele nośników fizycznych mają wpływ na ich zawartość o tyle te przechowywane w chmurze mogą się wymknąć spod kontroli w wyniku jakiś działań fizycznych, termodynamicznych, elektromagnetycznych czy kwantowych. 

Czy wobec tego nasze działania fizyczne, praca fizyczna, sport, aktywności manualne, umysłowe lub emocjonalne działania, które wyzwalają energię mają jakikolwiek wpływ na przemieszczanie się wirtualnych pieniędzy w portfelach?

Czy Ivan Soto Wright – (Amerykanin o korzeniach kanadyjsko-wenezuelskich, studiował nauki ekonomiczne na The George Washington University oraz filozofię, nauki polityczne i ekonomię na The University of Oxford) – buduje zatem narzędzia dla społeczności, która jest „pewnego rodzaju elitą”, intelektualną, fizyczną, biznesową i finansową?  Czy ponadprzeciętne zdolności do osiągania ponadprzeciętnych rezultatów w sporcie, finansach, działaniach twórczych, kreowaniu, zarządzaniu, badaniach technologicznych, naukowych itp. są w stanie wyciągnąć te osobliwości z „czarnej dziury” i dać im wolność finansową?

Czy koszt tego eksperymentu nie jest zbyt duży? Zapytajmy siebie sami? Czy tego chcemy? Czy mamy jakieś wyjście? Czy na zawsze pozostaniemy w czarnej dziurze czasoprzestrzeni, czy damy z siebie wszystko i pozwolimy tym najlepszym wyjść na światło? Czy „efekt motyla” nadal się sprawdza? Czy jakiekolwiek działanie wyzwalające energię sprawi różnicę?

A może lepiej byłoby, gdyby „czarna dziura” czy „ciało doskonale czarne” nie było obiektem idealnym w kształcie  kuli z niewielkim otworem, może jego nieidealne kształty spowodowałyby, że kąty odbicia wewnątrz dawałyby większe prawdopodobieństwo wyjścia odbicia na światło i przedostania się na powierzchnię „ciała czarnego”. Nie jestem w stanie rozpisać tego matematycznie, ale układa mi się to w pewnego rodzaju znak X.

Zastanówmy  się, czy chcemy być w tej pętli nieskończoności? Czy nasze pieniądze to efekt zabrania komuś jego własności, czy zarobionych odsetek ze sprzedanych  kredytów bankowych lub pożyczek pozabankowych czy może jednak włożonej pracy, intelektualnej, fizycznej, działania? Czy kiedy działamy kompetentnie  i nie mamy sobie nic do zarzucenia ktoś może podważyć nasze wpływy na konto, nasze aktywa a docelowo naszą wolność finansową?

Nie wciągajmy siebie wzajemnie, przypadkowo i z impetem do „czarnej dziury”, bo kiedy nabierze masy, będzie ciężko o odbicia i wyjście z niej kogokolwiek a wtedy ugotujemy sobie wielki kocioł  „czarnego ciała”. Czy potrafimy zawrócić nasze pieniądze z „czarnej dziury”?

Ostrożność czy ryzyko? Jednostka czy społeczeństwo? Prawo czy bezprawie? Rozwój czy stagnacja? Na tym polega demokracja… różnimy się w poglądach, działaniach i przekonaniach i dopóki będziemy się różnić, ale szanować je i siebie nawzajem oraz współpracować ze sobą i konkurować w zdrowy sposób, rozmawiać dyplomatycznie a nie toczyć wojny możemy osiągnąć wiele.

Uwaga: powyższy tekst jest subiektywnym rozważaniem autora i nie stanowi żadnej porady ani rekomendacji finansowej czy naukowej.

Tekst: Gocha (na podstawie Wikipedii oraz własnych doświadczeń).

Zdjęcia: Gocha

ZOBACZ RÓWNIEŻ / SEE ALSO:

Skąd Się Biorą Pieniądze? / Where Does The Money Come From?

Jak Zaczęłam Inwestować W Kryptowaluty?/ How Did I Start To Invest In Cryptocurencys?

Aktualne Trendy W Inwestowaniu / Current Trends In Investing